Ben aptal bir kız çocuğuyum;
bana iyi davrandığınızda iyi olduğunuza,
bana güzel sözler söylediğinizde içten olduğunuza,
bir şeyi yapacağınızı söylediğinizde onu gerçekten yapacağınıza
kolayca inanırım.
Çünkü ben kötü olmak istediğimde kötü davranırım,
çirkin şeyler hissediyorsam çirkin şeyler söylerim,
ve bir şeyi yapmayacaksam,
işimi halledebilmek için bile olsa,
onu yapacağım yalanını söylemem.
Öpmem, daha sonra görmek istemiyorsam,
Gülümsemem, selamlaşmak istemiyorsam,
"Tabi ki de gel." demem, gelmesini istemiyorsam,
ve sessiz kalmayı başaramıyorum ben,
aptal kız çocuklarına has o pervasız dürüstlükle,
açık açık söylüyorum içimden geleni,
o yüzden de sevilmiyorum pek,
o yüzden de sevemiyorum pek,
diğerlerini.
Aptal bir kız çocuğuyum ben,
parmakla göstererek kusurlarını söyleyebilirim insanların,
ve bana şeker ikram eden adamı,
fütursuzca sevebilirim.
Acımasızca vurabilirim hatalarını suratlarına insanların,
ve en sevdiğim şeyleri paylaşacak kadar alçakgönüllü olabilirim,
doğrusunun bu olduğunu zannederim, öyledir doğal hali insanın,
ve anlayamam bir türlü, aptallığımdan,
farklı davranış biçimlerini.
Velhasıl Çok Sertizdir.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder