*Vedalar, vedalar.
*Bir seyleri icinde tutmamaliymis insan, kendisine de soyleyebilmeliymis, baskalarina da.
*Hic bir sey bu kadar gercek gorunemez insanin gozune.
*Vedalar, vedalar.
*Cümlelerimin sonuna hep nokta koyarim ama bu kez biraz farkli.
*Pia ile bir sarki yaptik, vedalar uzerine, nakarati benim:
"Bunu iyi sakla, çünkü beni hatırlaman gerek.
Her detayı dinle, beni unutmaman gerek.
Bu film de son buldu.
-Son-"
*Şarkılar ve şarkılar.
*Yeni başlangıçlar.
*Hayata gülümsemek gerek, bu boş bir klişe değil, tek gerçekliktir.
*Her şey iğrenç olsa da sen güzel olmalısın, kendi içinde, vicdanen.
*Her şey iğrenç olsa da sen güçlü olmalısın, taviz vermeyecek konumda, başın dik, omuzların dik.
*Hayat her zaman bir balkondan denize bakar gibi görünmelidir insanın gözüne, çünkü deniz hep mavidir, sen de hep sensindir.
*Yanında yalnızlığın ve iç sesinden başka şeyler de olmalı ölürken.
*Bir aptal gibi ölmemelisin, hiç bir şey yapmamış olarak, hiç bir şey için çabalamamış olarak.
*Bir aptal gibi hissetmemelisin ölürken, yerini dolduramayacağın şeyler olmamalı cebinde.
*Ama herkes ve her şey her zaman şahsına münhasırdır, özneldir, özeldir, ve öyle kalmalıdır.
Velhasıl Çok Sertizdir.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder